Κεντρική Σελίδα Παραμυθιών

Τα  παραμύθια του Πλαταμώνα

 

Δύο  παραμύθια, το «Φαντάζομαι ένα τραίνο» και το «Παραμύθι μυθικό αμπελάκι ολυμπικό» δημιουργήθηκαν  όταν αντιμετωπίσαμε  μία σειρά ξεναγήσεων των δημοτικών σχολείων της περιοχής ως  πρόκληση για γνωριμία της Αρχαιολογίας με τα παιδιά.  Επιδίωξη και ελπίδα μας ήταν η δημιουργία μιας νέας γενιάς που θα γνώριζε την κληρονομιά του τόπου της και  θα την αγαπούσε αρκετά για να την προστατεύει στο μέλλον.  Αρχή των ξεναγήσεων έγινε με  το Δημοτικό Σχολείο του Πλαταμώνα.

 

Η μακροχρόνια μελαγχολία του αρχαιολόγου που  έβλεπε τα παιδιά να περνούν μηχανικά και αδιάφορα μπρος από τις απρόσωπες βιτρίνες κεντρικών μουσείων οδήγησε στην προσωποποίηση  του  μύθου των δύο ανασκαφών.  Με εκείνα τα φανταστικά πρόσωπα που επισκέπτονται συχνά τον αρχαιολόγο στο μοναχικό ανασκαφικό του τετράγωνο. 

 

Αν εξαιρεθούν τα πρόσωπα αυτά, τότε ο μύθος του χώρου ανταποκρίνεται λίγο ως πολύ και στην αρχαιολογική υπόθεση / αναπαράσταση.


ΒΙΚΥ ΚΟΡΕΛΛΑ
Δημοτικό Σχολείο Πλαταμώνα, Τρίτη τάξη

Μετά την διήγηση-ανάγνωση μιας απλούστερης και πιο σύντομης μορφής του παραμυθιού, την περιγραφή των εικόνων, τη συζήτηση και τον αναγνωριστικό περίπατο  στα αρχαία, τα παιδιά ζωγράφιζαν άμεσα τις εντυπώσεις τους στο αρχαιολογικό εργοτάξιο.  Οι εντυπώσεις τους καταγράφονταν αργότερα και σε  εκθέσεις ιδεών στο σχολείο τους.

 

Απολύτως τίποτα δεν θα μπορούσε να έχει πραγματοποιηθεί χωρίς τον ενθουσιασμό, την συνεργασία και τη βοήθεια των δασκάλων, ιδιαίτερα του κ. Μανόλη Κρητικάκη,   Διευθυντή του Δημοτικού Σχολείου Πλαταμώνα και γιού του αγαπητού κ. Νώντα, τελευταίου κ. Επαμεινώνδα του παραμυθιού των Τριών Πλατανιών.

 


Ενα τραίνο με φώτα.
Δημοτικό Σχολείο Πλαταμώνα Α' Τάξη

Για την επιτυχία του προγράμματος καθοριστική υπήρξε η συμβολή της κ. Γεωργίας Γκαβανούδη, συντηρήτριας αρχαιοτήτων και φοιτήτριας του Τμήματος Μουσείο-Παιδαγωγικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας  στον  Βόλο, που  με ιδιαίτερο ζήλο ανέλαβε να φέρει σε πέρας το  πρόγραμμα.   Την ευχαριστώ θερμά.  Ευχαριστώ πάνω από όλους τα παιδιά, που στην καταιγίδα των σύγχρονων ιστορικών εξελίξεων με γέμισαν αισιοδοξία για το μέλλον.

Αν δεν μπόρεσα να βάλω όλες τις ζωγραφιές και τις εκθέσεις που  μας χάρισαν σε αυτό το βιβλιαράκι [που είναι δικό τους βιβλιαράκι] παρακαλώ να με συγχωρέσουν.  

Και οι μεγάλοι κάνουν λάθη.

Εφη Πουλάκη Παντερμαλή,

Αρχαιολόγος
Πλαταμών, 2000

 

Η Αρχαιολογία

Η Αρχαιολογία είναι μία αρχαιογνωστική επιστήμη, όπως η Ιστορία. 

Η Ιστορία μελετά το παρελθόν με τη βοήθεια των γραπτών κειμένων.  Η Αρχαιολογία το μελετά με τη βοήθεια των υλικών κατάλοιπων του παρελθόντος, τα οποία αποκαλύπτει με τις ανασκαφές. 

 

Οι αρχαιότητες είναι θαμμένες είτε επειδή κάποιος στην αρχαιότητα τις έθαψε [πχ. οι τάφοι] είτε επειδή ενταφιάστηκαν από μια μεγάλη φυσική καταστροφή [πχ. έκρηξη ηφαιστείου]  είτε επειδή τάφηκαν μέσα στα ίδια τους τα ερείπια [και η περιοχή χρησιμοποιήθηκε πάλι από τους ανθρώπους ή κατακτήθηκε από την φύση].

 

Η αποκάλυψη των αρχαίων με την αρχαιολογική ανασκαφή είναι μια επιστημονική εργασία, που οφείλει να συγκεντρώσει όσο το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες για το παρελθόν. Μοιάζει με ένα  βιβλίο που γράφει ιστορία, οι σελίδες του  όμως  χάνονται μαζί με το χώμα που οι εργάτες πετάνε στο καροτσάκι. Γι αυτό οι αρχαιολόγοι προσπαθούν να συγκεντρώσουν όσο το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες κατά την διάρκεια της ανασκαφής, πριν οι σελίδες αυτές καταλήξουν στα μπάζα. 

 

Όλα τα υλικά κατάλοιπα συμβάλλουν στη γνώση του παρελθόντος.

 

Τα θεμέλια των κτιρίων πχ. μας βοηθούν να αναπαραστήσουμε τα κτίρια των αρχαίων προγόνων μας, τα εργαλεία δείχνουν πως εργάζονταν, τα οστά και τα φυτικά κατάλοιπα επισημαίνουν τη διατροφή τους.  Η γύρις βοηθά να αναπαρασταθεί το κλίμα κ.ο.κ.

Γιατί είναι χρήσιμη η Αρχαιολογία?

Επειδή, ως αρχαιογνωστική επιστήμη, μας βοηθά να κατανοήσουμε το παρελθόν, και να προλάβουμε το μέλλον…

Στρωματογραφία

Μία από τις σημαντικότερες εργασίες σε μία αρχαιολογική ανασκαφή είναι η μελέτη των στρωμάτων του χώματος που περιέχει τα αρχαία, η μελέτη δηλαδή της στρωματογραφίας.  Τις περισσότερες φορές, είναι αδύνατον να βγουν σωστά συμπεράσματα αν δεν έχουν γίνει κατανοητά τα στρώματα της ανασκαφής, γι αυτό και η κατανόηση της στρωματοgραφίας είναι στις πρώτες προτεραιότητες του ανασκαφέα.


Πάνω: Φανταστική στρωματογραφία ενός κτίσματος που καταστράφηκε σταδιακά από εγκατάλειψη.  Πρώτα σάπισαν τα ξύλα της στέγης που έπεσαν μαζί με τα κεραμίδια στα πατώματα.  Οι λάκκοι είναι σκαψίματα μέσα στα ερείπια σε διάφορες φάσεις της καταστροφής του.



Όταν ένας ανασκαφικός χώρος κατοικείται συνέχεια από την 4η χιλιετία [τουλάχιστον] μέχρι σήμερα, όπως η Κρανιά [αμέσως βόρεια από το κάστρο του Πλαταμώνα] τότε είναι σίγουρο ότι χωρίς γνώσεις  της στρωματογραφίας θα βγουν λάθος συμπεράσματα.

 

 

Αρχαία ρούχα

 


 

 

Αρχαία Χτενίσματα

 

 

 

Τα  παραμύθια του Πλαταμώνα

[Φαντάζομαι ένα τραίνο]

[Παραμύθι μυθικό αμπελάκι ολυμπικό]

[Το τραίνο, τα αρχαία και τα παιδιά]